20 października zmarł Janusz OLEJNICZAK, jeden z najwybitniejszych polskich pianistów, absolwent warszawskiej Wyższej Szkoły Muzycznej, gdzie jego mistrzami byli Ryszard Bakst, Zbigniew Drzewiecki i Barbara Hesse Bukowska. Nagroda, którą zdobył w wieku 18 lat na VIII Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie (1970) otworzyła przed artystą estrady koncertowe Europy, obu Ameryk Australii i Azji. Dokonał wielu nagrań płytowych i radiowych solo i z orkiestrami, był pedagogiem i jurorem wielu międzynarodowych konkursów, w przyszły roku miał ponownie zasiąść w jury Konkursu Chopinowskiego w Warszawie.
Lubił podejmować ciekawe wyzwania grając na instrumentach historycznych, czy nagrywając ścieżki dźwiękowe do filmów m.in. Pianisty R. Polańskiego.
W Dusznikach-Zdroju na Festiwalu występował wielokrotnie, po raz pierwszy w 1973 roku , po raz ostatni – w 2019 grając przede wszystkim utwory Chopina, a był wspaniałym chopinistą. O tym przekonywaliśmy się podziwiając naturalność jego gry i niezwykły charme, co wiązało z wyjątkową wrażliwością artysty.
Będzie nam brakować spotkań nie tylko muzycznych, bo Janusz Olejniczak był też wyjątkowym człowiekiem, wielkiej kultury, życzliwym, naturalnym, z dystansem do siebie, budzącym zaufanie i wielki szacunek.
Fot. Marek Grotowski